XHTML (Extensible Hypertext Markup Language) is een opmaaktaal die de flexmogelijkheid van HTML (Hypertext Markup Language) met de strikte syntaxis en uitbreidbaarheid van XML (Extensible Markup Language). XHTML is gemaakt als opvolger van HTML en is een W3C-standaard die tot doel heeft de structuur, compatibiliteit en interoperabiliteit van webdocumenten te verbeteren door strengere syntaxisregels af te dwingen.
In tegenstelling tot HTML, dat soms pagina's met kleine fouten kan weergeven, moeten XHTML-documenten de XML-standaardregels volgen om correct te kunnen worden verwerkt web browsers. Het naleven van XML-regels betekent dat documenten consistent worden weergegeven op verschillende browsers en apparaten, waardoor de gebruikerservaring wordt verbeterd. Met XHTML kunnen IT-professionals en online bedrijven webinhoud creëren die zowel robuust als veelzijdig is en een breed scala aan toepassingen en diensten op verschillende gebieden ondersteunt.
XHTML versus HTML
Hier is een overzicht van de verschillen tussen XHTML en HTML.
| Kenmerk | XHTML | HTML |
| Foundation | Combineert HTML's flexmet de strikte syntaxis van XML. | Standaard opmaaktaal voor het maken van webpagina's. |
| Syntaxisregels | Vereist strikte naleving van de XML-syntaxis, inclusief het sluiten van alle tags en het gebruik van kleine letters. | Toegeeflijker met syntaxis; staat niet-gesloten tags en hoofdletterongevoeligheid toe. |
| Compatibiliteit | Ontworpen om compatibel te zijn met XML-parsers en -processors, waardoor het geschikt is voor een breder scala aan toepassingen. | In de eerste plaats bedoeld voor webbrowsers, met de nadruk op visuele weergave. |
| DOCTYPE | Gebruikt strengere DOCTYPE-declaraties om XML-compliance te garanderen. | HTML5 vereenvoudigde de DOCTYPE-declaratie, waarbij de nadruk lag op gebruiksgemak. |
| foutafhandeling | Vereist een correcte documentstructuur en zal niet met fouten worden weergegeven; bevordert schonere, betrouwbaardere code. | Browsers zijn ontworpen om fouten te verwerken en de inhoud weer te geven, zelfs met enkele opmaakfouten. |
| Ontwikkelingsfocus | Gericht op het garanderen dat webdocumenten goed zijn opgemaakt, waardoor de consistentie op verschillende apparaten en browsers wordt bevorderd. | Richt zich op gebruiksgemak, achterwaartse compatibiliteit en ondersteuning voor een breed scala aan inhoudstypen zonder strikte syntaxisvereisten. |
| rekbaarheid | Kan eenvoudig worden geïntegreerd met andere XML-toepassingen, waardoor complexere gegevensverwerking en -presentatie mogelijk worden. | Hoewel niet zo strikt uitbreidbaar als XHTML, introduceert HTML5 API's en functies die een breed scala aan webapplicaties ondersteunen. |
| Gebruik | Minder gebruikelijk bij nieuwe webontwikkelingsprojecten vanwege strengere eisen en de opkomst van HTML5. | Op grote schaal gebruikt in webontwikkeling, waarbij HTML5 het huidige standaardaanbod is flexmogelijkheden en functies voor moderne webapplicaties. |
Een korte geschiedenis van XHTML
XHTML ontstond eind jaren negentig als een herformulering van HTML 1990 met behulp van XML 4.01. De Wereld wijde web Consortium (W3C) introduceerde XHTML 1.0 in 2000, met als doel het wijdverbreide gebruik en de bekendheid van HTML te combineren met de strikte syntaxis en uitbreidbaarheid van XML. Deze stap was bedoeld om strengere webontwikkelingspraktijken te bevorderen, om ervoor te zorgen dat documenten goed opgemaakt waren en aan strengere normen voldeden. De introductie van XHTML was een belangrijke stap in de richting van een meer gestructureerd en interoperabel web, waarbij het belang van documentvaliditeit en consistentie op meerdere platforms en browsers werd benadrukt.
Door de evolutie van webstandaarden en de komst van HTML5 verschoof het momentum echter terug naar HTML. HTML5, geïntroduceerd in 2014, omarmde veel van de praktische behoeften van de webontwikkelingsgemeenschap, zoals native multimedia-ondersteuning, meer semantische elementen en nieuwe formulierbesturingselementen, zonder de strikte syntactische regels van XHTML te vereisen.
Ondanks het aanvankelijke enthousiasme voor XHTML en de strikte naleving ervan, gaf de webontwikkelingsgemeenschap grotendeels de voorkeur aan het flexibiliteit en eenvoud van HTML5. Als gevolg hiervan nam de populariteit van XHTML af en werd XHTML 2.0, dat in ontwikkeling was, uiteindelijk verlaten ten gunste van HTML5.
Hoewel XHTML vandaag de dag nog steeds wordt gebruikt in specifieke contexten waar XML-compatibiliteit vereist is, is HTML5 de de facto standaard voor het maken van robuuste en interactieve webpagina's.
Waarom wordt XHTML gebruikt?
XHTML wordt om verschillende belangrijke redenen gebruikt, waaronder:
- Strenge syntaxis voor schonere code. XHTML dwingt strikte syntaxisregels af, zoals vereisen dat alle elementen correct genest, gesloten en in kleine letters zijn. Dit leidt tot schonere, foutlozere code die gemakkelijker te onderhouden en te debuggen is.
- Compatibiliteit tussen verschillende apparaten. De strikte standaarden van XHTML zorgen ervoor dat documenten consistenter worden weergegeven op verschillende browsers en apparaten. Dit is essentieel voor webapplicaties die naadloos op meerdere platforms moeten functioneren.
- Integratie met XML-applicaties. Omdat XHTML een toepassing van XML is, kan het goed worden geïntegreerd met andere XML-toepassingen. Dit is vooral handig voor webservices, contentmanagementsystemen (CMS)en toepassingen die gegevens uit verschillende bronnen gebruiken.
- Toekomstbestendige inhoud. Het feit dat XHTML zich aan de XML-standaarden houdt, betekent dat de inhoud waarschijnlijk voorwaarts compatibel is met opkomende webtechnologieën. Dit is essentieel voor de contentstrategie en archivering op de lange termijn.
- Bereikbaarheid en internationalisering. XHTML is beter in het ondersteunen van toegankelijkheidsstandaarden en internationalisering dankzij de strikte syntaxis en compatibiliteit met verschillende documentparseringstechnologieën. Dit maakt het ideaal voor projecten waarbij de toegankelijkheidsrichtlijnen moeten worden nageleefd of die meerdere talen moeten ondersteunen.
- Ontwikkelingsdiscipline. De vereiste voor goed opgemaakte code stimuleert betere codeerpraktijken onder ontwikkelaars. Dit verbetert de kwaliteit van webpagina's in termen van robuustheid en betrouwbaarheid.
Elementen van XHTML
Als herformulering van HTML 4.01 in XML gebruikt XHTML veel van de HTML-elementen. Toch moeten deze elementen worden gebruikt volgens de strikte syntaxisregels van XML.
Hier is een overzicht van de belangrijkste XHTML-elementen:
Structurele elementen
- html. Het hoofdelement dat een XHTML-document definieert.
- hoofd. Bevat meta-informatie over het document, zoals de titel en links naar stylesheets.
- titel. Specificeert de titel van het document, die verschijnt in de titelbalk of het tabblad van de browser.
- lichaam. Bevat de inhoud van het document, zoals tekst, afbeeldingen en links.
Tekstopmaakelementen
- p. Definieert een alinea.
- br. Voegt een regeleinde in.
- h1 naar h6. Definieert headers, met h1 het hoogste niveau zijn en h6 de laagste.
- sterke. Geeft een sterke nadruk op de inhoud aan, meestal weergegeven als vetgedrukte tekst.
- em. Geeft nadruk aan die op subtiele wijze de betekenis van een zin verandert, meestal weergegeven als cursieve tekst.
Hyperlink- en afbeeldingselementen
- a. Definieert een hyperlink, die verwijst naar een andere pagina of een locatie binnen dezelfde pagina.
- img. Sluit een afbeelding in het document in. Vereist src (bron) en alt (alternatieve tekst) attributen.
Lijstelementen
- ul. Definieert een ongeordende lijst.
- ol. Definieert een geordende lijst.
- li. Definieert een lijstitem dat binnen beide wordt gebruikt ul or ol labels.
Tabelelementen
- tafel. Definieert een tabel.
- tr. Definieert een rij in een tabel.
- td. Definieert een cel in een tabel.
- th. Definieert een kopcel in een tabel.
Formulierelementen
- formulier. Definieert een HTML-formulier voor gebruikersinvoer.
- invoer. Definieert een invoerveld binnen een formulier.
- tekstgebied. Definieert een invoerveld met meerdere regels (tekstgebied).
- label. Definieert een label voor een invoer element.
- . Definieert een klikbare knop.
Scripting en stijlelementen
- script. Plaatst scripts, zoals JavaScript, binnen het document.
- stijl. Bevat doorgaans stijlinformatie voor het document CSS.
Andere belangrijke elementen
- doel. Biedt metagegevens over het HTML-document, zoals tekenset, auteur en viewport-instellingen.
- link. Wordt gebruikt om externe bronnen zoals CSS-bestanden aan het document te koppelen.
- div. Definieert een divisie of sectie in een HTML-document en wordt gebruikt voor stijl- of scriptdoeleinden.
- span. Definieert een inline container die wordt gebruikt om een ​​sectie van een tekst of document te markeren voor styling of scripting.
Elk van deze elementen moet worden gebruikt volgens de strikte syntaxisregels van XHTML, zoals het sluiten van alle tags (bijv. ) en het gebruik van kleine letters. Bovendien moeten attributen tussen aanhalingstekens worden geplaatst, en elementen zoals br en img moeten zelfsluitend zijn als ze geen inhoud bevatten (bijv. <br />, ).
XHTML-beperkingen
XHTML brengt een aantal beperkingen met zich mee waar ontwikkelaars rekening mee moeten houden.
Verplichte HTML-code Verklaring
In XHTML is dit de verplichte verklaring aan het begin van het document, vóór de tag, definieert het documenttype en de versie voor de browser. Dit helpt de browser de pagina correct weer te geven door hem te informeren over het type XHTML dat wordt gebruikt (Strict, Transitional of Frameset).
Geneste elementen
XHTML vereist dat elementen op de juiste manier in elkaar worden genest, waarbij een duidelijke en logische structuur behouden blijft. Dit betekent dat als een element binnen een ander element wordt geopend, dit eerst moet worden gesloten voordat het buitenste element wordt gesloten. Door de juiste nesting kunnen XML-parsers de structuur van het document correct interpreteren, waardoor weergaveproblemen op verschillende browsers en apparaten worden voorkomen.
XHTML-elementen moeten gesloten zijn
In tegenstelling tot HTML, waar sommige elementen open kunnen blijven en de browser de inhoud nog steeds correct weergeeft, betekent het vasthouden aan de XML-syntaxisregels dat XHTML een overeenkomstige eindtag moet hebben. Het sluiten van tags helpt dubbelzinnigheid in de documentstructuur te elimineren, waardoor parsers de inhoud en structuur van het document nauwkeurig kunnen interpreteren.
Lege elementen moeten worden gesloten
In XHTML kunnen zelfs lege elementen, zoals , en , moet nog gesloten zijn. Dit wordt doorgaans gedaan met behulp van een zelfsluitende tag-syntaxis (bijv. <br /> or ). Deze regel versterkt de XML-vereiste dat elk element expliciet moet worden geopend en gesloten, waardoor de duidelijkheid van de documentstructuur wordt gewaarborgd en wordt geholpen bij het foutloos parseren door XML-processors.
Elementen moeten in kleine letters staan
XHTML dwingt het gebruik van kleine letters af voor alle elementnamen, wat de XML-basis weerspiegelt, die hoofdlettergevoelig is. Dit staat in contrast met HTML, waar elementnamen in hoofdletters, kleine letters of een combinatie van beide kunnen zijn. De vereiste voor elementnamen in kleine letters in XHTML bevordert de consistentie en verkleint de kans op fouten tijdens de documentverwerking, waardoor de code beter leesbaar en gemakkelijker te beheren wordt.
Kenmerknamen moeten in kleine letters zijn
Net als elementnamen moeten alle attribuutnamen in XHTML in kleine letters staan ​​om correct geïnterpreteerd te worden. Door ervoor te zorgen dat attribuutnamen in kleine letters zijn, blijft de consistentie in het hele document behouden, wordt het opsporen van fouten vereenvoudigd en wordt de compatibiliteit met XML-hulpmiddelen en -technologieën verbeterd.
Kenmerkwaarden moeten worden vermeld
In XHTML moeten de waarden die aan attributen zijn toegewezen altijd tussen aanhalingstekens staan ​​(ofwel enkele ' of dubbel " citaten). Het citeren van attributen zorgt ervoor dat hun waarden correct worden geïnterpreteerd door parsers, vooral wanneer waarden spaties of speciale tekens bevatten.
Minimalisatie van kenmerken is verboden
XHTML staat geen attribuutminimalisatie toe, een gangbare praktijk in HTML, waarbij aan een attribuut geen waarde hoeft te worden toegewezen. In XHTML moeten alle attributen expliciet worden gedefinieerd met een waarde, zelfs als dit betekent dat de attribuutnaam als waarde moet worden herhaald. Bijvoorbeeld een geminimaliseerd HTML-attribuut zoals gecontroleerd in XHTML moet worden geschreven als gecontroleerd="gecontroleerd". Deze regel elimineert dubbelzinnigheid en komt overeen met de XML-criteria voor goed opgemaakte documenten.
