Master-slave-architectuur verwijst naar een hiërarchisch computermodel met een centrale component (master) die bronnen toewijst en taken toewijst aan andere onderling verbonden componenten (slaves). Dit is een inherent efficiënt model omdat het de verdeling van de werklast bevordert en het gebruik van hulpbronnen optimaliseert.
Master-slave-architectuur is vaak de drijvende kracht databanken en netwerken. Het vermogen om het beheer van complexe taken te vergemakkelijken en een gesynchroniseerde uitvoering te garanderen, maakt het ook een populaire keuze distributed computing.
